de heer Willy Blommaerts

Photo 606386
Woonachtig te Edegem (2650)
Geboren te Hoboken (Antwerpen) (2660) op vrijdag 15 april 1949
Overleden te Rumst (2840) op zaterdag 4 april 2020 op 70 jarige leeftijd

Herdenkingsruimte « rouwbetuiging Willy Blommaerts » 

Deze rouwbeklagruimte werd aangemaakt de dinsdag 7 april 2020.

Alle berichten

25 berichten (17 privé)  
Rouwbetuigingen 

Zeer oprechte rouwbetuiging aan mijn beste jeugdvriend, voetbalvriend en klasgenoot uit het RTI te Edegem. Heb ook zijn papa weten overlijden. Na mijn vertrek naar Frankrijk zijn we elkaar uit het oog verloren.
Mijn goede vriend Willy, dit is geen afscheid zoals je weet maar een nieuw begin.
Weet spijtig genoeg niet wat er met jou aan de hand was. Hoop dat je niet teveel hebt moeten lijden.
Jacques W van vroeger uit P Boudewijnlaan 228 Edegem.

Jacques Wüstefeld- 1/05/2020

Rouwbetuigingen 

Willy , we hebben je niet goed gekend maar hadden gehoopt zo een leuke, lieve man ooit als buurman te hebben. Je kwam bijna elke dag naar je huisje kijken en wij keken er naar uit je af en toe tegen te komen, voor een kort praat of een zwaai. We zullen je missen. Veel sterkte aan de familie

Pascal / Virginie en de kinderen Bovri- 11/04/2020

Rouwbetuigingen 

Wij wensen u sterkte bij het overlijden van Willy , nu , maar vooral als de wereld weer doordraait en de uwe lijkt stil te staan ... 💛💫

Kees en Dominique van der MADE - Vorsselmans- 10/04/2020

Rouwbetuigingen 

Willy, dit hakt er echt in . Mijn gedachten dwalen regelmatig af naar het plezier en het gelach in de tuin bij mijn buren , toen jij met Kris en John en Britt en Jan speelde en dolde dat het een lieve lust was. We vergeten je niet . Je was een fijne mens .

Jan en Annemie Corremans-Nunez-Garcia- 9/04/2020

Rouwbetuigingen 

Miriam, Karel en Swa
Willy zoefde door het leven op zijn koersfiets. En aan die snelheid is hij naar de overkant gereden. Het was behoorlijk schrikken. Je kon met hem redeneren, of niet. Het ging er soms fel aan toe. Na jullie vaders dood, heeft hij de rol van bompa op zich genomen.
Hij zag al de (klein)kinderen graag en dat was wederzijds.
Mijn herinnering gaat naar de keren, dat hij zo hard moest lachen, iedereen deed mee.
Zo wil ik hem gedenken.
Gerda

Gerda Nuñez-Garcia- 9/04/2020