Photo 417126de heer John De Fyn
Beste Broer. Ik heb het misschien nooit gezegd, je was er STEEDS voor mij , ik bedank je voor al wat je voor mij betekent hebt, en dat is niet uit te leggen met woorden alleen , je was mijn vriend. John hopelijk gaat het je goed en ben je nu bij je vrouwtje Denise .Vaarwel en tot daar waar we ooit elkaar hopelijk terug ontmoetten , Leo
de heer Jean Van Looveren
Gedurende meer dan 20 jaar reden wij samen naar en van het werk.
Al die tijd heb ik hem bewonderd om zijn enorme werklust en zijn doorzettingsvermogen. Opgeven stond niet in zijn woordenboek.
Nooit heeft hij 1 dag werk verlet. Nooit heb ik gedacht dat ziekte hem kon vellen.

Zijn liefde voor zijn gezin was enorm. Alles had hij voor hen over, alles heeft hij voor hen gedaan.

Jean kon ook alles en niks was hem teveel. Alles en iedereen interesseerde hem.
Veel mensen heeft hij geholpen.

Te vroeg is hij heen gegaan. Als er iemand zijn pensioen en vrije tijd verdiende was hij het wel.

Jean rust zacht, al zal dat op die nieuwe plaats ook weer moeilijk voor je zijn want het woord rusten en liggen en zitten was je vreemd.
Photo 456228de Heer Raymond 'Mon' Rooses
Bij het overlijden van de heer Raymond "Mon "Rooses wens ik uiting te geven aan mijn gevoelens van sympathie, genegenheid, bewondering en vooral dankbaarheid, en dat als oud leerling uit het klasje dat hem als onderwijzer mocht hebben in de vroege jaren 50 van de vorige eeuw in de S.O.J. 1 aan de Louisastraat; behalve Korneel Paenen en ikzelf zaten er in dat klasje onder meer nog: Charles Peeters, Ronnie Van Ginneken, Joske Mommens, Robert Muys, Tom Lescornez, Johnny Patternotte, Johnny Stremersch, Paul Van Craenenbroeck, Guy Ooms, Walter Vandeweghe, Eddy Odufré, Jean-Pierre Teeuws, Philippe Keladi, Erik Uytendale, Ludo Vandervaet, Fons Weijgers, Robert Truyens, Jefke Van Rossum, Ludo Mesure en Jean Vrancks; na het zesde leerjaar is een groot deel van de klas onder begeleiding van Mijnheer Rooses en zijn echtgenote Maria met Kindervreugd op vakantie geweest in Montreux in Zwitserland.

Walter Van den Brande

Ere-Vrederechter
Photo 455344de heer Steven Van den Bosch
Esteban, hoewel we soms onze meningsverschillen hadden, wisten we beide maar al te goed dat we maten voor het leven waren. Die 15 jaar dat we elkaar kende, meer dan de helft van mijn leven, zijn voorbij gevlogen.. Die leuke avonden met Max en Bart aan het galgenweel of ponton, zal ik nooit meer vergeten. Dat nemen ze ons nooit meer af.. en zal voor altijd ons ding blijven, of je er nu bent of van bovenaf meekijkt, je zal er nog altijd zijn voor ons... we missen je enorm kerel.. het was nog veel te vroeg voor jou. Het ga je goed, en we komen elkaar zeker nog tegen! De kleine Claeys
Photo 456228de Heer Raymond 'Mon' Rooses
Met ontzetting en een oneindig verdriet staar ik naar mijn beeldscherm. Voor mijn ogen staat het overlijdensbericht van mijn onderwijzer. Mijn “meester Rooses”, de meest geliefde, meest gerespecteerde leerkracht van de stedelijke jongensschool SOJ 1 Louisastraat, van de beginjaren ’50 is niet meer. In al mijn verdriet voel ik mij gelukkig hem nog, een veertiental dagen geleden, te hebben gezien en gesproken. Heerlijke uren heb ik met hem doorgebracht niet vermoedend dat ik misschien de laatste persoon ben geweest waar hij nog zo uitvoerig en geanimeerd heeft mee gepraat. Ik zal het nooit vergeten.
“Bedankt meester voor wat je ooit voor mij betekend hebt. Zonder jou was ik nooit geworden wat ik nu ben. Mag men jouw blazoen vereren met “merletten”, bek- en pootloze vogels die staan voor de goede klank van een eerbare naam.”
Korneel Paenen.
Photo 441446mevrouw Albertina Saenen
TT,

dank voor de intense momenten van de voorbije jaren en het bijzondere spoor dat je bij familie en vrienden achterliet.

dikke kus
magda
Photo 437513de heer Joseph André Tack
Als gewezen rijkswachtofficier ( Groep Limburg ) onder zijn commando
betuig ik een dankbare herinnering aan de persoon van Kol Tack.
Onkreukbaar en rechtlijnig zoals we hem kennen en steeds met de hem eigen jovialiteit , was hij voor mij het rolmodel van groot leiderschap in ons korps
Photo 437513de heer Joseph André Tack
We zijn bedroefd bij het overlijden van onze wapenmakker en kameraad Jef, die we vele jaren lang zeer wisten te appreciëren voor zijn inzet bij de Rijkswacht en later voor de organisatie van de aangename namiddagen bij onze vriendenkring LIANT. We misten hem in ons midden sinds zijn ziekte erger werd, maar blijven hem dankbaar voor wat hij ons gaf. We zullen ons Jef blijven herinneren als een intelligent, fijngevoelig en humoristische man.
Josy en Ludo bieden aan Francine en de familie hun oprecht medeleven bij dit grote verlies dat hen treft.
Photo 434127de heer José Goossens
José,

Ik heb je steeds gekend als een minzaam persoon en hardwerkende collega. Je had met niemand problemen maw een model collega.
Photo 434121de heer Willy Impe
Onze deelneming bij het verlies van een schitterende gids en vriend.
Als verantwoordelijke van het Belle Epoque Centrum heb ik vele gidsbeurten van Willy mogen meemaken. Het was ook altijd leuk om een woordje Italiaans met Willy te kunnen praten.
Photo 428726de heer François "Vake" Perrewé
Dit is precies een deja vu....

Hoe lang was het nu weer, 32 jaar geleden?
In het fort vond ik een ruwe diamant, een fijne en lieve schat. Na een tijdje werd ze "mijn princes" en de tijd was er om haar ouders te ontmoeten. Met knikkende knieën stond ik daar...een aardige zachte vrouw deed de deur open...ons moeke... Ze leidde me door de gang naar binnen en... daar stond je...ne fiere beer van ne vent...de Sooi voor de vrienden!
Ik kreeg jou hand als een kolenschop mijn richting uitgestoken, en als een houtklem werden mijn vingertjes dichtgeknepen. Ik begreep je duidelijk:
Jou dochter was heilig voor je en bij enig misverstand hierover zou je zonder twijfel mij een steuntje geven om het nooit meer te vergeten...

In het begin was het niet gemakkelijk om toenadering tot jou te vinden, ten slotte had een andere schatzoeker al enige tijd uw ander diamantje versierd. Maar stilaan kwam de dooi op gang nadat ik plechtig beloofde om jouw kindje voor altijd te beschermen en te verwennen.
Uiteindelijk kreeg ik haar hand van jou en zag ik de eerste keer een traantje blinken in die stoere blik. 

Met de tijd begon ik je beter te begrijpen: je had het niet makkelijk om op korte tijd je twee dochters het ouderlijk nest te zien verlaten... maar je mooiste en meest dierbare schat bleef bij jou om deze moeilijke periode door te komen en Vake... je verloor geen dochters, je kreeg er zelf 2 schoonzoons bij.

Stielman en meesterschrijnwerker als je was, stond je ons dag en nacht met raad en vooral daad bij om onze eigen nestjes op te kalefateren; liters verf en meters behangpapier zijn door uw vingers gegaan, uren heb je bij ons thuis doorgebracht zelfs als wij enkel dagen er tussenuit knepen.

De stoere beer met zijn chocomouse peperkoekenhartje smolt steeds verder, zeker toen jij steeds opnieuw grootvake werd... jouw vier kleinkindjes verdronken in je sterke armen ... stuk voor stuk verdwenen de ukjes in jou handen en de granieten Sooi werd echt ons Vake.

Met de jaren werden we allemaal ouder, de kleinkindjes werden volwassen als een herder leidde je ons en onze kindjes over het hobbelde pad vol kuilen en bulten; als een stoere vuurtoren stond je met je moeke altijd paraat om ons op het juiste pad te houden, ons door de zware stormen van ons leven te loodsen.

En dan werd je de trotse overgrootouder van drie achterkleinkindjes. Je gezondheid was al vele jaren een zware last op je brede schouders, maar je weigerde toe te geven, trots als je was....je bent tenslotte vake, de padre familias...fier die schouders recht...ons aller voorbeeld.

Maar tijd kent geen genade. Je stevige tred, bij die vele Zwitserse wandelingen nauwelijks te volgen, werd een onzeker geschuifel, je stem als een misthoorn, werd een fluisterende zucht, je blik dwaalde steeds vaker en verder naar het oneindige af, je sterke schouders begonnen te zakken...maar je fierheid bleef overeind tot op het laatste ogenblik...

Pas toen we je een laatste keer verzekerde dat je ons perfect gegidst had en we klaar waren om het verder aan te kunnen, pas toen je het fijne handje van de allerkleinste in je inmiddels knokige verweerde hand voelde, heb je gelaten de handdoek in de ring geworpen...na de laatste liefdevolle blik naar je vrouwke, ons moeke...

De moment dat je vertrok op je laatste reis, waren de engeltjes je nieuwe bedje aan het opschudden...duizenden vlokjes dwarrelden neer...sneeuwvlokjes zullen voor ons nooit meer hetzelfde zijn... En onze Lieve Heer heeft er ne krak van ne schrijnwerker bij...

het gaat je goed daar vake, 
Photo 420468de heer Franciscus "Frans" Mertens
Toute mes condoléances à la famille et courage à vous
Photo 420971de heer Jos Boodts
Beste Jos,
We hebben jou goed gekend, maar door gezondheidsproblemen hebben we elkaar minder gezien.
De steun en bereidwilligheid dat je voor ons was, was een zegen voor ons.
We kennen je als en een optimistische en goedlachse man die niet verlegen was voor een grap.
We hebben dingen beleefd die we nooit zullen vergeten.
Ga nu uw weg die God en onze Heer Jezus heeft bedacht.
We gaan samen en ooit komen we weer samen.
Maar voor nu zeggen we ... bedankt :

Bedankt...
Bedankt Jos (Jozef)
Bedankt Elisabeth (Lizette)
Photo 420468de heer Franciscus "Frans" Mertens
Mijn oprechte deelneming en sterkte toegewenst aan de familie in deze moeilijk periode.
Photo 417126de heer John De Fyn
John De Fyn.
Nomen est omen want zoals zijn naam aangeeft, een fijn persoon en de meest fijne collega.
Loyaal aanwezig, imposante figuur en imposante bron van kennis.
Belgische Bourgondiër in de uitgebreide zin van het woord.
Geestig vernuft die nooit verlegen om een grap was.
Ordentelijk en net ook, en verborgen tekentalent.
Naast het werk, trots op zijn lieve vrouw thuis, meer had hij niet nodig. Hun jaarlijkse reisjes samen naar het zonnige Griekenland waren voor hem zeer kostbaar.
Toen zijn lieve Denise onverwacht vroegtijdig het leven liet, was dit een heel groot verlies. Hij is zijn wederhelft altijd blijven missen.
Nu vervoegt hij haar.
        
Kortom een steeds aanwezige collega op wie elkeen een beroep kon doen ook na zijn pensioen.
Stevig zoals een diep gewortelde boom.
Ter zijner nagedachtenis zullen de collega’s van het kantoor Celis, Celis & Liesse een eik planten teneinde zijn persoonlijkheid te eren en te bewaren.
Requiescat in pace.
Photo 417509mevrouw Monique Vanheuckelom
Beste guido, wij hebben monique gekend als een fijne vriendelijke vrouw! Bloemen en planten waren haar passie, mijn trouwwboeket heeft het niet gehaald,evenals mijn huwelijk, maar bij deze wil ik je van harte veel sterkte toewensen."het einde van de weg is slechts een bocht in de weg!"
Photo 410204mevrouw Mia (Maria) Brans Dujardin
In Vlaamse trouwe onze innige deelneming bij het heengaan van Mia.Een groot verlies voor Vlaanderen
Jef en Marleen
Photo 410204mevrouw Mia (Maria) Brans Dujardin
Lieve Mia,

Jouw heengaan maakt ons heel stil, en heel triest.

Je blijft in ons hart, dat staat vast. Jouw warme lach, heerlijk gevoel voor humor, altijd frisse en dappere repliek - snel en gevat - jouw heldere en moedige kijk op wat het leven zoal komt aandragen.

Dappere, lieve Mia, altijd klaar met raad en daad. Geen moeite teveel. Rust in vrede, maar vergeet daarboven niet af en toe een van jouw gedichten in de wolken te schrijven.

Ach, laat ons samen wegdromen, want al zien we je nu enkel in ons hart, we weten dat je naast ons staat. Voor altijd.

Simonne Carmichael & Jean-Pierre Janssens & de ganse familie Carmichael-Dockx
Photo 409154de heer Kristoff Everaerts
Dit is te vreemd, niet zien aankomen.
We hebben van hem het reiscafé gekocht en kenden in Kristoff al een zeer faire gast. Zo correct kom je weinig tegen.
Hij heeft onze familie de laatste 4 jaar telkens "tips en trics" geleerd met een aanstekelijk enthousiasme.
De wereld zit verkeerd in elkaar.
mevrouw Elisabeth Deprest
ONZE INNIGE DEELNEMING BIJ HET VERLIES VAN ELISABETH
Photo 403100mevrouw Joëlle De Pauw
Nog eens onze oprechte innige deelneming aan de kinderen de papa en gans de familie. Lisette & nonkel Pierre
Photo 402769Mevrouw Angèle Renée De Moor
Beste familie, hierbij wil ik mijn deelneming betuigen bij het overlijden van uw dierbare moeder. Wegens gezondheidsredenen kan ik helaas niet aanwezig zijn. Ik wens jullie veel sterkte in deze droevige periode. Met vriendelijke groeten, Verhoeyen Sonia
Photo 401652de heer Vincent Gerard
Beste familieleden en vrienden van Vincent,
Ik leerde Vincent voor het eerst kennen eind jaren '80 toen hij mij aanwierf als exportadviseur van wat toen nog UGEXPO heette en later van naam veranderde in FEDAGRIM. In die periode was Vincent erin geslaagd om wat buitenstaanders wel eens een "dreamteam" noemden samen te stellen die samen met hem de eerste AGRIBEX operatie opzetten. Vincent beschikte over een enorme werkkracht, wist mensen te inspireren, sleurde met zijn vorming als architect letterlijk overal de maquette van zijn AGRIBEX standconcept mee en wist tientallen mensen te overhalen om mee met hem aan zijn project te werken. In al wat hij ondernam stelde hij de mensen met wie hij samenwerkte centraal en liet hij niet na ze nadien te bedanken voor hun medewerking. Je had soms de indruk dat hij daar geen maat meer in kende, stuurde bloemen naar de echtgenotes van de medewerkers om hen te steunen in de periode dat hun partner het druk had en organiseerde feestjes voor de medewerkers nog voor de evenementenbureaus van het woord 'incentive' hadden gehoord. Hij was gehecht aan zijn kennissenkring in Antwerpen, hield van Afrika en zette zich als het even kon graag in voor het goede doel in onder meer Roemenië . Toen in 2000 de grote ommekeer gemaakt werd bij Fedagrim en van de 11 medewerkers er 6 plaats moesten ruimen was dit een grote schok voor Vincent. Hij heeft toen een afscheidsmail naar alle Fedagrim medewerkers gestuurd om hen te bedanken hoewel hij ook aangaf dat hij deze dag nooit had willen meemaken. De dag van het overlijden van Vincent is een dag die wij ook niet wilden meemaken. Na het overlijden van Geert en Roger ben je de derde persoon uit het dreamteam die ons verlaat. Bedankt voor alles Vincent , het ga je goed.
Michel
Photo 392020mevrouw Julienne Mortiers
"de mooiste dame van heel Immaculata" zo noemde ik haar telkens en dan glimlachte ze naar mij:we werden goede vrienden want "die klein van Dupont,die kende ze al zoooooooolang van bij de geboorte" een speciale band is het als men samen herinneringen kan ophalen uit een ver verleden.Zonen die heel fier op haar waren,als ik dat zei vroeg ze" denkt ge dat" Natuurlijk,ik weet dat ze fier zijn op jou en jou een heel goede moeder vinden" lachend zei ze dan "als gij t zegt zal t wel waar zijn....jammer genoeg was ik de laatste weken zelf met mijn gezondheid even aan t sukkelen en in dagkliniek op 26 april:groot was dan ook mijn verbazing toen ik het overlijdensbericht in de krant las en woensdag ll haar overlijdenbrief en herdenkingsprentje zag op Freesia:ze heeft de rust verdient ...aan haar fiere zonen mijn oprechte deelneming bij het verlies van een heel mooie lieve moeder

Vorig eerbetoon Volgend eerbetoon